به گزارش بنکر (Banker)، در واقع افزایش قیمت دلار بر تابلوی صرافی‌های بانکی، دو امکان محدودکننده برای نوسان‌گیران ایجاد می‌کند؛ نزدیک کردن قیمت‌های بازیگران رسمی به بازار آزاد موجب می‌شود که صرافی‌ها انگیزه بیشتری برای عرضه ارز و فروش دلار داشته باشند.
در وهله بعدی، فروش ارز در نرخ‌های بالاتر باعث می‌شود که ریال بیشتری در دست بازیگران رسمی بازارساز قرار بگیرد؛ این ریال هم می‌تواند بخشی از هزینه‌های جاری را پوشش دهد و هم در صورتی که قیمت دلار افت کرد، توان صرافی‌ها برای خرید و جایگزین کردن ارز فروخته شده را بالاتر ببرد.
از سوی دیگر، تحلیلگران اقتصادی باور دارند برداشته شدن سقف قیمتی در سامانه نیما، زمینه‌ساز رفتن دلار نیمایی به کانال ۲۶ هزار تومانی شد. این افزایش از جهت آنکه کمک می‌کند، جریان تبادلات تجاری سرعت بگیرد و زمینه‌ساز افزایش عرضه ارز صادرکنندگان شود، می‌تواند در روزهای آینده، اثر کاهشی در بازار آزاد داشته باشد.
بازاری‌ها این موضوع را با عنوان جبران یکی از اشتباه‌های بازارساز برشمرده و می‌گویند: یکی از اشتباهات بازارساز در سامانه نیما جبران شد. این امید می‌رود که دیگر شاهد اشتباه‌های این‌چنینی که در گذشته نیز اتفاق افتاده بود، نباشیم.
همچنین گفته می‌شد با توجه به افزایش قیمت دلار صرافی‌های بانکی، امکان آربیتراژ قیمتی از بین رفته است؛ در نتیجه عرضه ارز به هر فرد در میزان۲ هزار و ۲۰۰ دلار می‌تواند از سر گرفته شود.
پیش از این جمال رزاقی، رییس اتاق بازرگانی شیراز در یادداشتی عنوان کرده بود: وجود شکاف بیش از ۲ هزار تومانی در بازار آزاد و صرافی‌های بانکی باعث افزایش تقاضای آربیتراژی دلار در بازار ارز شده که خود به افزایش قیمت دلار منجر شده است. بانک مرکزی بایستی برای اثرگذاری عرضه ارز، قیمت‌های بالاتری را ارائه دهد.
به اعتقاد وی، همچنین ریزش شاخص سهام و ورود تقاضاهای جدید به بازار ارز و همچنین نگرانی‌ها از بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل بر صعودی بودن روند نرخ ارز موثر بوده است.
