به گزارش بنکر (Banker)، کوروش بزرگ نه صرفاً یک اسطوره تاریخی، بلکه شخصیتی واقعی و تأثیرگذار در شکلگیری هویت ایران و مشرقزمین است. اهمیت کوروش تنها بهدلیل قدرت نظامی یا فتوحاتش نیست، بلکه به خاطر نگاه انسانی و عدالتمحور او به حکمرانی است؛ نگاهی که قرنها بعد نیز در تاریخ بشر طنینانداز مانده است.
شیوه حکمرانی کوروش؛ نوآوری در نظم جهانی
کوروش در روزگاری فرمانروایی میکرد که شاهان و حاکمان با زبان زور و شمشیر سخن میگفتند؛ اما او با رویکردی متفاوت، نظامی نوین بر پایه احترام به اقوام، عدالت اجتماعی و نظم منطقهای پایهگذاری کرد.
به گفته پژوهشگران، کوروش با درک عمیق از جغرافیای ایران و پیرامون آن، ساختار شاهنشاهی منسجمی ایجاد کرد؛ ساختاری که در آن، هر قوم و منطقه با حفظ ویژگیهای فرهنگی خود، اداره میشد اما تحت نظارت شاه بزرگ قرار داشت. این الگوی حکمرانی، مفهومی نو و بیسابقه در جهان باستان بود.
کوروش نماد همبستگی و فرهنگ توحیدی ایران است
دکتر مصطفی دهپهلوان، استاد باستانشناسی، با تأکید بر نقش تاریخی کوروش در وحدت ملی گفت:
«حیف است شخصیتی به عظمت کوروش را در راستای هویت و همبستگی ملی پررنگ نکنیم. تأسفآور است که درست در روز هفتم آبان، مسیر پاسارگاد ــ آرامگاه کوروش بزرگ ــ بسته میشود!»
او افزود: «ما از پیشگامان باور توحیدی در جهان بودیم؛ در زمانی که بسیاری از اقوام بتپرست بودند، ایرانیان به یگانگی و خداپرستی اعتقاد داشتند. بنابراین، بازگشت به ایران باستان بهمعنای فاصله از دین نیست، بلکه میتواند موجب تقویت فرهنگ توحیدی و انسجام ملی شود.»
کوروش؛ آزادیبخش همه ملتها، نه فقط یک قوم
دکتر دهپهلوان تأکید کرد:
«در هیچ سند تاریخی یا متون باستانی نیامده که کوروش فقط قوم خاصی را آزاد کرده باشد. برخلاف تصور رایج، او نه تنها یهودیان، بلکه تمام مردمانی را که در بند بابلیان بودند آزاد کرد. همین نگاه انسانی است که کوروش را از سایر حاکمان تاریخ متمایز کرده و نام او را در حافظه جهانی جاودانه ساخته است.»
کوروش، نماد تمدن و مقاومت در برابر استعمار
به باور تحلیلگران فرهنگی، بازخوانی اندیشه و منش کوروش در جهان امروز میتواند پاسخی به چالشهای هویتی و فرهنگی ایران باشد. در زمانی که تمدن غربی بر پایه استعمار شکل گرفته، شخصیت کوروش میتواند به عنوان نماد وحدت ملی، اخلاق سیاسی و مقاومت فرهنگی ایران در برابر تفکر سلطهگرانه معرفی شود.
جمعبندی
شخصیت کوروش بزرگ، فراتر از تاریخ و جغرافیاست. او نماد انسانگرایی، عدالت، آزادی و وحدت ملی است؛ الگویی که هنوز پس از قرنها میتواند راهنمایی برای جامعه ایرانی و جهانی باشد. همانگونه که دکتر دهپهلوان میگوید، یاد و منش کوروش نه یک بازگشت تاریخی، بلکه حرکتی به سوی خودآگاهی و هویت ایرانی در جهان معاصر است.
 
           
                     
                                 
                                




دیدگاهها