نظر معامله‌گران فنی درباره آینده دلار

به گزارش بنکر (Banker)، در صورت شکست محدوده ۲۳ هزار و ۸۰۰ تومانی، محدوده ۲۴ هزار و ۲۰۰ تومانی در دسترس قرارخواهد گرفت. نقاط مقاومتی بعدی کانال ۲۵ هزار تومانی و محدوده ۲۶ هزار و ۶۰۰ تومانی است. در شرایط فعلی، با وجود افزایشی شدن روند دلار، کمتر کسی تمایل دارد که اقدام به خریدهای بلندمدت کند و منتظر فروش بالای محدوده ۲۶ هزار تومان شود.

داستان برجام و نوسان ارزی

از آنجا که آینده برجام همچنان مبهم است و بین طرف ایرانی و آمریکایی اتفاق خاصی رخ نداده است، معامله‌گران کمی ریسک‌پذیرتر شده‌اند. به عبارتی می‌توان گفت، دلار از محدوده ۳۲ تا ۲۱ هزار تومانی تحت‌تاثیر خوش‌بینی و تغییر انتظارات در مسیر نزولی قرار گرفت. با این حال، «دنیای‌اقتصاد» قبل‌تر نیز عنوان کرده بود که خوش‌بینی تنها برای افت پایدار و بازگشت ثبات به بازار کافی نیست و نیاز است که گشایش‌هایی در عمل رخ دهد. بازار در روزهای اخیر به این نتیجه رسید که گشایش‌های عملی قرار نیست به راحتی صورت بگیرد،‌ در نتیجه برخی از سفته‌بازان به بازار بازگشتند. با این حال، هر گونه تغییر در اخبارهای سیاسی می‌تواند بار دیگر زمینه‌ساز کاهش قیمت‌ها شود. ایران در مرحله اول خواستار لغو تحریم هاست و آمریکا در گام اول به دنبال آن است که ایران محدودیت‌های هسته‌ای را دوباره اعمال کند. خبرهای سیاسی این روزها به اندازه‌ای در بازار اثر دارند که با انتشار صحبت‌های جدیدی از مقام‌های آمریکایی در انتهای روز بار دیگر میزان فروش‌های ارزی بیشتر شده بود. بعدازظهر دیروز کانال‌های تلگرامی معامله‌گران بسیار به این خبر پرداختند که مشاور امنیت ملی بایدن، پیشنهاد جدول زمانی سریعی را برای بازگشت به توافق هسته‌ای مطرح کرده است. همین خبر باعث شده بود که قیمت دلار پس از ساعت ۳ و نیم بعدازظهر با افت بیشتری مواجه شود و به نزدیکی کانال ۲۴ هزار تومانی بازگردد. سکه نیز در واکنش به این خبر از کانال ۱۱ میلیونی دورتر شد.

رشد نقدینگی و تقاضای دلار

جدا از عوامل سیاسی، عوامل اقتصادی نیز در برابر کاهش قیمت دلار تا حدی مقاومت کرده‌اند که می‌توان آنها را در ۳ بخش،‌ رشد نقدینگی،  پایین بودن نرخ واقعی بهره بانکی و عدم دسترسی آسان به منابع ارزی حاصل از صادرات بخش‌بندی کرد.  آخرین گزارش بانک مرکزی از تحولات اقتصاد کلان کشور نشان می‌داد که در آذرماه رشد نقدینگی  ۲/ ۳ درصد بوده است. البته منبع تغذیه نقدینگی، پول نبوده و این رشد بیشتر تحت‌تاثیر موج شبه‌پول بوده است. براساس آمار بانک مرکزی رشد حجم پول در آذرماه به صفر رسید؛ با اینکه صفر شدن رشد حجم پول می‌تواند به انجماد منبع تغذیه تورم منجر شود،‌ ولی رشد نقدینگی همچنان در سطحی قرار دارد که می‌تواند بازار ارز را تحت‌تاثیر قرار دهد. نقدینگی هر ماه افزایش را تجربه می‌کند و بخشی از این نقدینگی، ‌می‌تواند به‌صورت تقاضا در بازار ارز خود را نشان دهد. در واقع هر ماه به میزانی پول تولید می‌شود که در بازار ارز،‌ مقداری تقاضا ایجاد کند.

پایین بودن نرخ بهره واقعی

بانک‌ها در سال‌های اخیر جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران نداشتند که دارایی خود را به آنجا منتقل کنند. در واقع به دلیل پایین بودن نرخ بهره واقعی، بسیاری از معامله‌گران ترجیح داده‌اند، سرمایه‌های خود را به بازارهای ارز، سکه و سهام منتقل کنند. نرخ تورم در سطح بالاتری نسبت به نرخ بهره اسمی قرار دارد و همین موضوع، جذابیت سرمایه‌گذاری در بازار پول و اوراق را پایین می‌آورد. ممکن است برخی از افراد یا بنگاه‌ها، بخشی از سبد سرمایه‌گذاری خود را به سپرده بانکی یا خرید اوراق اختصاص دهند، با این حال، فضای تردیدی در اقتصاد ایران وجود دارد که بخش زیادی از سرمایه‌ها همچنان در بازارهای پرریسک‌تر قرار گرفته است. برخی کارشناسان باور دارند، برقراری تناسب بیشتر بین نرخ تورم و نرخ بهره می‌تواند زمینه ساز خروج پول از بازارهای پرریسک به سوی مکان‌های امن شود.

دسترسی دشوار به درآمدهای صادراتی

«صادرات نفت ما به رغم لغو نشدن تحریم‌ها، بهبود یافته و صادرات نفت نسبت به پنج ماه پیش بیش از دو برابر شده و روند صادرات فرآورده‌های‌مان نیز ظرف دو، سه ماه اخیر بهتر شده است.» این بخشی از صحبت‌های رئیس کل بانک مرکزی بود که نوید بهبود اوضاع ارزی کشور را می‌دهد. با این حال، به‌نظر می‌رسد، جدا از چگونگی صادرات نفتی و غیرنفتی و میزان آن، دسترسی به درآمدهای ارزی و نقل و انتقالات ارزی همچنان سختی‌های خاص خود را در دوران تحریم دارد. سیاست‌گذار تا زمانی که دسترسی مناسبی به منابع ارزی نداشته باشد، دشوار است که انتظار افت ادامه‌دار قیمت دلار را داشت. با این حال، در صورتی که منابع بلوکه شده ارزی، ‌آزاد شوند،‌ دست بازارساز برای مدیریت قیمت‌ها بسیار بازتر خواهد شد.