متروپولیست‌ها، لمپن‌های سرمایه‌داری کلیپتوکراسی هستند که از نظام سرمایه‌داری کسب سود به هر نحو ممکن، از پوپولیسم یارانه و از سوسیالیسم کاذب شعار «مردم ارباب ما هستند» را به عاریت گرفته‌اند. متروپولیست‌ها بسازو‌بفروش‌هایی هستند که در چارچوب ساخت‌وساز، چند پیچ‌و‌مهره و لولای اتصال ساخت (اقتصاد) را با چند جوش سرهم‌بندی می‌کنند تا نمای ساخت (اقتصاد) استوار به نظر آید.
متروپولیست‌ها رابطه مستقیمی با تحریم‌گران از آن جهت دارند که اگر آنها نبودند، اینها به وجود نمی‌آمدند. متروپولیست‌ها، طفیلی‌گران اقتصاد غارت و سرهم‌بندی مسائل هستند. آنها بدیهیات هندسی اقتصاد را وارونه به کار می‌برند و معتقدند وارونگی همان مهندسی معکوس است. آنها علی‌رغم آنکه حساب ده‌شاهی‌شان را دارند، به‌شدت از حساب‌و‌کتاب گریزان هستند.
در فرهنگ آبادانی‌ها، متروپولیست‌ها یا کلیتوکراسی را دزد‌سالاری، یغماسالاری و ریزش یکباره ساختمان اقتصاد می‌نامند. این شیوه سرمایه‌داری موجبات افزایش یکباره ثروت فردی همراه با نفوذ سیاسی را به همراه دارد. کلیتوکراسی شیفته کورپروتوکراسی (Corporatcreacy) است و به همین منظور عاشق هلدینگ ساختن هستند. ویژگی متروپولیست‌ها این است که مطالبه‌گر نیز هستند؛ به‌طوری‌که هرگاه قانونی باعث کاهش قدرت و سهم آنها از ساخت‌وساز (اقتصاد) شود، با راه‌اندازی آشوب و اغتشاش و ایجاد تلاطم، دولت‌ها را فلج می‌کنند تا به خواسته آنها تمکین کنند.
متروپولیست‌ها دشمن نظام مالیات‌ستانی هستند و آن را «اخ» می‌دانند. آنها بخشی از مالیات خود را در قالب رشوه و انعام به مدیران محلی و منطقه‌ای پرداخت می‌کنند تا در محافل عمومی به «آدم خوبه» اشتهار یابند.
متروپولیست‌ها با رسانه‌های روزمزد، سلبریتی‌های بی‌اخلاق و قلم‌به‌دستان رسانه‌ای رابطه دوستانه‌ای دارند و در مراسم افتتاح ساخت‌وسازها آنها را به کار می‌گیرند! سخنگوی تاریخی متروپولیست‌ها، «حاجی آقای صادق هدایت» است. عموما با تحصیلات و دانش میانه خوبی ندارند و در دوران دبیرستان همیشه انشای «فایده گاو چیست» را بر «علم بهتر است یا ثروت» ترجیح داده‌اند.
متروپولیست‌ها علاقه عجیبی به مطالعه تاریخ ژنرال‌های امپراتوری روم که تصاحب خزانه هدف اصلی آنان بود، دارند و این داستان‌ها را از بر دارند؛ در‌حالی‌که هنوز قادر به یک امضای درست از فامیل خود نیستند.
متروپولیست‌ها مرتب تولید الیگارش می‌کنند و رابطه‌ای مستقیم با الیگارش‌های منطقه‌ای دارند. سندیکای جنایتکاران مالی یا سرمایه‌داری جنایی، روز فاجعه برج متروپول را به‌عنوان شاهکار اقتصاد ساخت‌وساز در جهان نام‌‌گذاری کرده است و مقرر شده مجسمه عبدالباقی نیز به‌عنوان اسطوره و نماد متروپولیست‌ها در شهر سیسیل ایتالیا برپا شود. قرار شده من‌بعد متروپولیست‌ها سندیکای ملی متروپولیست‌ها را بنیان‌گذاری کنند.
همچنین به پاس شاهکار عبدالباقی در شهرت متروپولیست‌ها، قرار شده مدال بزرگ خلافکاران جهان بنام، همه‌ساله به بزرگ‌ترین سازنده اقتصادهای کاغذی اعطا شود. مشخصه متروپولیست‌ها سقوط ساخت‌وساز و سپس سقوط اقتصاد و عملکرد متروپولیست‌ها در حوزه جرائم اقتصادی است؛ زیرا باعث آسیب سازنده به نظام اقتصادی کشور و جلوگیری از پیشرفت و توسعه با علم‌کردن توسعه کاذب می‌شوند.
آنها در ساخت‌وسازها از شمع و گل و پروانه به جای شمع‌کوبی 27متری و استفاده از کمانچه و سیتار به جای کمانچه ساختمان و به‌کاربردن خال لب به جای خال جوش و از وافل شیرینی به جای وافل ساختمان استفاده می‌کنند که کمترین لوح تقدیر آنان کارآفرین برتر بوده است!
در واقع عبدالباقی و متروپل آبادان نماد اقتصاد متروپولیست‌هاست که کشور را بر باریکه‌ای از آهن با چهار جوش نازک وصل کرده و انتظار دارند جامعه کار و تولید آن را به منزل مقصود برساند.
