به گزارش بنکر، «برای کار در یک واحد طلاسازی در کابل افغانستان با حقوق ماهانه ۲ هزار دلار از من دعوت شده است اما به علت مخالفت همسرم تاکنون نرفته‌ام.»
«عباس کارگر» شاغل در یکی از کارگاه‌های طلاسازی به ایرنا، ادامه داد: هم اکنون یک کاگر ماهر در تهران ماهانه سه تا پنج میلیون تومان حقوق می‌گیرد.
وی اضافه کرد: اگرچه من نتوانستم بروم، اما برخی دوستانم برای کار در واحدهای طلاسازی به کابل رفته‌اند.
کارگران واحدهای طلاسازی ایران به دلیل مهارت‌های خود، مورد توجه کارگاه‌های طلاسازی سایر کشورها قرار دارند به طوری که از کشورهای مختلف حاشیه خلیج فارس، ترکیه، عراق و حتی افغانستان، پیشنهادهای جذابی به آنها می‌شود که حقوق و دستمزد همگی آنها، بالاتر از حقوق پرداختی به آنها در کشورمان است.
«محمد ابراهیمی» کارگر دیگر این واحد طلاسازی نیز گفت: برخی دوستانم در ماه‌ها و سال‌های اخیر برای کار به ترکیه رفته‌اند که ماهانه پنج تا هفت هزار دلار حقوق به آنها می‌دهند.
وی ادامه داد: حتی عراق که در گذشته با مشکلات زیادی مواجه بود با بهبود شرایط سیاسی و اقتصادی، رشد خوبی در صنعت طلاسازی داشته و استادان و کارگران ماهر ایرانی را با حقوق خوب به سوی خود جذب کرده است.
کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس، مقصد دیگر فعالان صنعت طلاسازی ایران هستند به طوری که در سال‌های اخیر شمار زیادی از آنها با هدف کسب درآمد بیشتر روانه این کشورها شده‌اند.
امارات، قطر و عمان با پرداخت حقوق بین پنج تا ۱۰ هزار دلار (بر اساس تجربه و تخصص) به شاغلان صنعت طلاسازی ایران، توانسته‌اند آنها را جذب خود کنند.
بررسی های ایرنا نشان می‌دهد که مهاجرت فعالان طلاسازی ایران تنها به مهاجرت کارگران و یا استادان ماهر این صنعت محدود نمی‌شود، و حتی برخی سرمایه‌گذاران این بخش، اقدام به تعطیلی کارگاه خود در کشورمان و دایر کردن دوباره آن در ترکیه، عراق و سایر کشورهایی که تسهیلات بهتری ارایه می کنند، کرده‌اند.
«امیر قربانی» مدیر یک کارگاه طلاسازی در تهران به خبرنگار ایرنا گفت: مشکلات زیادی پیش روی فعالیت این صنعت وجود دارد به طوری که برای واردات تجهیزات و ماشین آلات مورد نیاز دچار مشکل هستیم.
وی ادامه داد: به دلیل عدم امکان واردات برخی اقلام و قطعات کوچک مانند برخی «قلم های مخصوص تراش» ناچار شده ایم که ماشین هایی که چند میلیارد تومان قیمت دارند را کنار بگذاریم.
این فعال صنعت طلاسازی، عدم تعریف شدن برخی قطعات و تجهیزات در گمرک را از جمله مشکلات این صنعت دانست و افزود: واردات این تجهیزات به سختی انجام شده و گران تمام می‌شود که قدرت رقابت را از سازندگان ایرانی می‌گیرد.
رئیس اتحادیه طلا و جواهر تهران در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: حدود یک هزار و ۵۰۰ واحد طلاسازی در شهر تهران مجوز فعالیت دارند که حدود نیمی از آنها فعال هستند.
«ابراهیم محمدولی» ادامه داد: البته واحدهای فعال نیز با همه ظرفیت ۱۰۰ درصد خود کار نمی‌کنند.
«نادر بذرافشان» دبیر اتحادیه طلا و جواهر تهران نیز در این باره به ایرنا گفت: سازندگان ایرانی توانایی زیادی دارند که دلیل برخی قوانین و مقررات، امکان بهره برداری از همه ظرفیت‌ها وجود ندارد.
وی افزود: در صورتی که نهادهای مسوول، موانع را از پیش روی تولیدکنندگان ایرانی بردارند، رونق دوباره به این صنعت باز می گردد.
بذرافشان اضافه کرد: مشکلات زیادی به ویژه در بخش گمرک برای واردات مواد اولیه و تجهیزات مورد نیاز وجود دارد که باید نسبت به رفع آنها اقدام شود.
دبیر اتحادیه طلا و جواهر تهران ادامه داد: برای صادرات طلا نیز کارشکنی‌های زیادی انجام می‌شود به طوری که بسیاری از تولیدکنندگان، فکر صادرات از ذهن خود خارج کرده‌اند.
بذرافشان اظهار داشت: به دلیل مشکلات کار در ایران، شماری از فعالان این صنعت به سایر کشورها که شرایط جذابتری را پیشنهاد می‌کنند رفته‌اند.
