فعالیتهای او به شدت با جنایات جنگی و مصادره اموال یهودیان مرتبط شد و پس از پایان جنگ جهانی دوم، در دادگاه نورنبرگ به جرم جنایت علیه بشریت محکوم شد.
تحصیلات و آغاز فعالیت حرفهای
والتر فانک در خانوادهای بازرگان به دنیا آمد و از همان ابتدا با مفاهیم تجارت و اقتصاد آشنا شد. او تحصیلات خود را در دانشگاههای برلین و لایپزیگ در رشته اقتصاد و فلسفه به پایان رساند و سپس به روزنامهنگاری مالی روی آورد. فعالیت در روزنامههای اقتصادی او را به یکی از چهرههای شناخته شده در حوزه اقتصاد و بانکداری آلمان تبدیل کرد.
در سال ۱۹۳۱، فانک به حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (NSDAP) پیوست و به گرگور استراسر نزدیک شد. او به زودی توجه هیتلر را جلب کرد و به عنوان مشاور اقتصادی در سیاستهای اقتصادی و بانکداری وارد کابینه نازی شد.
ورود به سیاست و تصدی وزارت اقتصاد
پس از شب چاقوهای بلند در سال ۱۹۳۴ که موجب حذف رقبای سیاسی هیتلر شد، نفوذ فانک افزایش یافت و او توانست در تصمیمگیریهای اقتصادی و بانکداری رژیم نقش کلیدی ایفا کند. در سال ۱۹۳۷، هیتلر فانک را به عنوان وزیر اقتصاد رایش منصوب کرد و دو سال بعد وی جانشین هِرمان شاخت به عنوان رئیس رایشزبانک شد.
در این جایگاه، فانک مسئول بسیج منابع مالی، برنامهریزی اقتصادی برای جنگ و مدیریت داراییهای غارتشده یهودیان بود. او همچنین در سیاستهای بانکداری و اقتصادی نقش داشت که به نفع تسلیح مجدد آلمان و سازماندهی کار اجباری در اردوگاهها انجام میشد.
نقش والتر فانک در بانکداری و اقتصاد جنگی
والتر فانک با مدیریت بانکداری رایش، منابع مالی غارتشده از یهودیان و سایر قربانیان رژیم را جمعآوری و به حسابهای دولتی منتقل میکرد. این منابع شامل طلا، جواهرات، لباس و حتی دندانهای قربانیان اردوگاههای کار اجباری بود. منابع جمعآوریشده به عنوان سرمایه برای تولید تسلیحات و پشتیبانی از اقتصاد جنگی به کار گرفته میشد.
او همچنین در برنامهریزی اقتصادی کلان، تأمین مواد اولیه و مدیریت نیروی انسانی برای تولید تسلیحات در طول جنگ جهانی دوم نقش داشت. فانک باور داشت که اقتصاد باید بر پایه رقابت آزاد و کارآفرینی هدایت شود، اما در عمل، سیاستهای اقتصادی او با سوءاستفاده و زور همراه شد و موجب تقویت رژیم نازی و سرکوب مردم شد.
محاکمه در دادگاه نورنبرگ
پس از شکست آلمان نازی، والتر فانک توسط نیروهای متفقین دستگیر شد و در دادگاه نورنبرگ محاکمه شد. او به جرم جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی و توطئه علیه صلح متهم شد. دادستانهای متفقین، او را متهم کردند که از طریق فعالیتهای اقتصادی و بانکداری، موجبات غارت و شکنجه قربانیان را فراهم کرده است.
در دادگاه، فانک تلاش کرد با بیان اینکه از جزئیات جنایات اطلاعی نداشته است، دفاع کند. با این حال مدارک و شواهد نشان داد که او در بانکداری رایش، مصادره داراییها و مدیریت مالی اقتصاد جنگی نقش کلیدی داشته است. نهایتاً فانک به حبس ابد محکوم شد و تا سال ۱۹۵۷ در زندان اسپاندو باقی ماند، زمانی که به دلیل بیماری آزاد شد.
فعالیتها و دیدگاههای اقتصادی
والتر فانک معتقد بود که اقتصاد اروپا باید بر اساس رقابت آزاد و منافع فردی هدایت شود و دولت تنها نقش هماهنگکننده داشته باشد. او در طول جنگ تلاش میکرد تا با سیاستهای اقتصادی و بانکداری، یک نظام اقتصادی منسجم ایجاد کند، اما اقدامات وی به دلیل همکاری با رژیم نازی و مصادره اموال یهودیان، وجههای منفی پیدا کرد.
او همچنین برنامههای اقتصادی خود را با هدف توسعه منطقه اقتصادی اروپا ارائه کرد، اما این برنامهها همگی در چارچوب اهداف جنگی و استثمارگرانه اجرا شد.
پایان زندگی و میراث تاریخی
والتر فانک در ۳۱ می ۱۹۶۰ در دوسلدورف درگذشت. میراث او ترکیبی از توانمندیهای اقتصادی و بانکداری حرفهای و نقش حیاتی در جنایات جنگی است. او به عنوان یک چهره تاریخی، هم به عنوان اقتصاددان برجسته و هم به عنوان مجرم جنگی شناخته میشود. روایت زندگی فانک نشان میدهد که حتی مهارتهای اقتصادی و مدیریتی میتوانند در خدمت اهداف غیرانسانی قرار گیرند و اثرات آن سالها بر جامعه باقی بماند.
درسهای تاریخی از زندگی والتر فانک
زندگی فانک درسهای مهمی در مورد رابطه اقتصاد و قدرت سیاسی ارائه میدهد. او نشان داد که تخصص در بانکداری و اقتصاد بدون اخلاق و نظارت، میتواند به ابزار استثمار و جنایت تبدیل شود. تاریخنگاران و اقتصاددانان همواره زندگی او را به عنوان نمونهای از نقش مخرب سوءاستفاده از قدرت اقتصادی در خدمت اهداف سیاسی تحلیل میکنند.
دیدگاهها